MECHANIZM DZIAŁANIA:
Mechanizm działania związany jest z dystrakcją stawu. Dekompresja kręgosłupa powoduje automatyczne, mechaniczne oddalenie od siebie dwóch stawów. Poprzez zwiększenie dystansu płyn stawowy wypełnia przestrzeń międzystawową i zmniejsza tarcie. Dekompresja kręgosłupa ma na celu odciążenie oraz uwolnienie struktur nerwowych i tkanek miękkich kręgosłupa w pozycjach uśmierzających ból, które można zastosować w niezliczonych kombinacjach w zależności od stanu pacjenta.
● Terapia polega na oddziaływaniu precyzyjnie ukierunkowanych sił dekompresyjnych na poszczególne stawy kręgosłupa.
● Siły dekompresyjne występują w formie automatycznych i kontrolowanych cykli.
● Prowadzi to do powiększenia przestrzeni międzykręgowych, zwiększenia perfuzji krwi z jednoczesną poprawą nawodnienia dysków i przywrócenia prawidłowej elastyczności stawu.
EFEKTY TERAPEUTYCZNE:
● zmniejszenie protruzji dysku- dystrakcja stawu powoduje „efekt zasysania”, który pomaga w absorpcji dysku
● redukcja bólu
● mobilizacja stawu
● elongacja tkanek miękkich
● relaksacja mięśni
● reorganizacja posturalna
MOBILIZACJA STAWÓW I DYSTRAKCJA
Dystrakcja polega na mechanicznym oddaleniu od siebie dwóch powierzchni stawowych, co powoduje, że płyn maziowy wypełnia przestrzeń międzystawową. Powoduje to mniejsze tarcie, dzięki czemu ruchy są płynniejsze i bezbolesne. Dystrakcja i powtarzające się ruchy mobilizacyjne stawów stymulują mechanoreceptory do:
● zwiększenia przepływu płynu maziowego,
● poprawy cyrkulacji krwi,
● znormalizowania elastyczności stawów.
Dekompresja kręgosłupa wykorzystuje powtarzalne siły dekompresyjne powodujące redukcję dolegliwości bólowych poprzez trakcję i mobilizację stawów oraz rozluźnienie i elongację tkanek miękkich, co w konsekwencji przyczynia się do przywrócenia prawidłowej postawy ciała.
Rozluźnienie i Elongacja Tkanek Miękkich
Poszerzenie przestrzeni międzykręgowych powoduje rozciąganie więzadła podłużnego przedniego i tylnego oraz więzadeł międzykręgowych.
Rozluźnienie mięśni uzyskuje się poprzez:
● hamowanie neuronów ruchowych alfa,
● stymulację narządów ścięgnistych Golgiego
NAJCZĘSTSZE WSKAZANIA:
● Choroba zwyrodnieniowa stawów
● Przewlekły ból dolnego odcinka kręgosłupa
● Dyskopatia kręgosłupa
● Mobilizacja stawów
● Skoliozy, do 15° wg kąta Cobba
● Zmiany zwyrodnieniowe stawów obwodowych (staw barkowy, nadgarstek, staw biodrowy, kolanowy, skokowy)
● Bark ,,zamrożony”
● Zespół cieśni nadgarstka
● Kręgozmyk
● Stenoza kanału kręgowego
● Bóle krzyża
